آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی

به گزارش روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان همدان، دوشنبه 1401/03/01 گروه زبان و ادبیات، آیین بزرگداشت حکیم ابوالقاسم فردوسی و پاسداشت زبان فارسی را در سالن همایش بوعلی سینا با حضور علاقمندان برگزار کرد.

در این نشست علمی که با حضور اعضای هیات علمی، استادان مدعو و جمعی از دانشجومعلمان پردیس ­های استان برپا شده بود؛ دکتر محمد پاک نهاد دبیر نشست ضمن خیر مقدم، به اهمیت زبان فارسی به عنوان اصلی­ ترین عنصر هویت ملی اشاره و تأثیر زبان و ادبیات فارسی بر زبان و ادبیات عرب را یادآوری و عنوان کرد: جهت ایجاد نگرش مثبت نسبت به زبان فارسی لازم است علاوه بر تدوین اصول برنامه حوزه تربیت و یادگیری، اصول و اهدافی نیز جهت معلمان و دبیران آموزش زبان و ادبیات فارسی تدوین گردد.

در ادامه دکتر شهرام غفوری میهمان و مدرس مدعو حاضر در نشست، به تحلیلی از زمانه فردوسی پرداخت و تصویری دقیق از عصر سامانی و غزنویان، ترسیم و در بیانی مفصل، چگونگی «گوهر شب چراغ ایران» که همواره محسود بیگانگان است را تشریح کرد. 

سخنران بعدی این مراسم دکتر کریمی­ نیا عضو هیات علمی پردیس های استان بود. وی در تحلیل کلامی بیت «به بیندگان آفریننده را / نبینی مرنجان دو بیننده را» آرای اشاعره و معتزله را تشریح و درباره مذهب فردوسی سخنانی ارائه داد. دکتر فرهاد نظری، سومین سخنران این نشست علمی بود. وی حاصل تحقیقات خود را درباره مقوله ­ها، مفاهیم و ابیات حکمت ­آمیز شاهنامه در اختیار حاضرین قرار داد. در این پژوهش که با روش داده بنیاد انجام یافته بود؛ مقوله ­های حکمت آموز، در قالب 10 عنوان، 97 مفهوم و 1927 کد، باز نشانی و ارائه شد. 

در آخرین سخنرانی، دکتر حسین شمس عضو هیات علمی پردیس های استان به موضوع فلسفه و فردوسی اشاره و پس از ارائه تعریفی از فلسفه، عنوان کرد: به نظر می رسد؛ فردوسی با فلسفه دانان رابطه خوشی نداشته و به همین دلیل فردوسی از حکمت به جای فلسفه استفاده نموده است. دکتر شمس این تحلیل را پس از تقسیمات غزالی از فیلسوفان و پس از ارائه تصویری از داستان اکوان دیو تشریح و ارائه داد.

در پایان میرزایی از دانشجو معلمان پردیس شهید مقصودی و دبیر انجمن ادبی این پردیس، گزارشی از فعالیت های انجمن ارائه داد.

اهدا جوایز به نفرات برتر جشنواره ادبی با حضور دکتر علی نجفی، مدیریت امور  پردیس­ های استان نیز حسن ختام این مراسم بود.