مدیریت امور پردیس های استان همدان

در دانشگاه فرهنگیان همدان برگزار شد

نشست علمی تخصصی «بررسی سیر تاریخی آموزش نوین در مراکز تربیت معلم استان همدان ( از دانشسرا تا دانشگاه فرهنگیان)»

نشست علمی تخصصی «بررسی سیر تاریخی آموزش نوین در مراکز تربیت معلم استان همدان ( از دانشسرا تا دانشگاه فرهنگیان)» با حضور چهره های سرشناس و پیشکسوتان عرصه تعلیم و تربیت استان، در محل موزه مراکز تربیت معلم همدان برگزار شد.

به گزارش روابط عمومی دانشگاه فرهنگیان همدان، در این نشست علمی تخصصی که با حضور معاونین پژوهشی پردیس های استان، اعضای هیات علمی، کارکنان، دانشجو معلمان، معاونین پژوهشی و آموزش متوسطه آموزش و پرورش ناحیه 2 همدان و جمعی از پیشکسوتان و چهره های سرشناس استان، آقایان: استاد جواد محقق، استاد میری، دیهیمی، زندی و جهان پور که برخاسته و تعلیم دیده ی دانشسرای تربیت معلم در استان هستند؛ برگزار شد؛ سیر تاریخی آموزش نوین در این مراکز مورد بررسی قرار گرفت.

در ابتدای این نشست علمی تخصصی که علاوه بر گردهمایی حضوری، مخاطبینی از کل استان ها به صورت مجازی در سامانه یادگیری دانشگاه را همراه خود داشت؛ دبیر نشست توضیحات مبسوطی از برنامه ریزی و اجرای آن ارائه کرد. معرفی سخنران علمی این نشست، صحبت از تدوین و چاپ کتابی با عنوان "تاریخ تربیت معلم استان همدان" در سال 1400 توسط دانشگاه فرهنگیان، افتتاح و معرفی اولین موزه اسناد و مفاخر تربیت معلم کشور در استان همدان در سال 99 نیز بخش دیگری از سخنان مسعود اسدبیگی دبیر این نشست بود.

دکتر احد رحمانی معاون آموزشی، پژوهشی و فرهنگی پردیس شهید مقصودی همدان، ضمن خیر مقدم، به پیشینه 85 ساله ی مراکز تربیت معلم در استان همدان و یکصد ساله ی آن در کشور اشاره و خاطر نشان کردتالیف و چاپ کتابی که در آن بخشی از خدمات و زحمات چهره های شاخص تعلیم و تربیت استان منعکس شده و امروز در این مکان رونمایی خواهد شد؛ نشان از قدمت و پیشینه ی آموزش در این دیار دارد. وی به غنای مطالب و گستردگی مباحث آن، اشاره و یادآور شد: این قبیل نشست ها توسط واحد پژوهش هر دو پردیس به صورت متناوب برنامه ریزی و ادامه خواهد یافت.

دکتر شهرام غفوری پژوهشگر حوزه تاریخ و سخنران علمی این نشست نیز، در سخنانی به سیر تاریخی تأسیس مدارس در استان همدان اشاره و نقش بسیار مؤثر معلمان را در این مقاطع تاریخی تشریح و آن را عامل اعتلای فرهنگ استان دانست.

این پژوهشگر حوزه تاریخ با تقسیم بندی نهضت های فرهنگی همدان به سه بخش مهم تاریخی و اشاره به نقش فرهیختگانی نظیر شیخ موسی نثری، شیخ محبعلی قره گوزلو (پیر معارف همدان)، آزاد همدانی، غمام همدانی در راه اندازی این نهضت ها، توجه به آزادی اقلیت های مذهبی در تاسیس مدارس همدان در آن برهه ی زمانی نظیر مدرسه آمریکایی لازاریست و مرسه آلیانس یهودیان، همچنین مدارس دینی، ملی و دولتی شامل: مدرسه حاجبیه، عمادیه، شهرستان، زنگنه و شاهنجرین، الفت، شریفیه، شرافت، سادات، محمدیه و جمالیه را قابل توجه دانست و اظهار داشتنکته مهم و جالب توجه در این مدارس، تدریس نیروهای داوطلب و طلاب بوده که نقش مهمی را ایفا می کردند.

وی آغاز به کار تربیت معلم در استان را با نام دانشسرا توضیح داد و یادآور شد: دانشسرای پسران و دختران با توجه به اسناد موجود، از سال 1315 و 1316  فعالیت خود را آغاز کرده و تقریبا نیمی از ورودی های آن از اقلیت های مذهبی بوده که دلیلش جمعیت قابل توجه مسیحیان، یهودی ها و آشوری ها در آن بازه ی زمانی در همدان است.

سخنران بعدی این نشست علمی تخصصی، جواد محقق شاعر و نویسنده سرشناس ملی، سردبیر نشریه رشد معلم و پیشکسوت عرصه تعلیم و تربیت بود که در سخنانی عنوان کرد: " معلمی تنها انتخاب من برای آینده شغلی ام بود " .

وی با بیان خاطره ای از دوران تحصیل در دانشسرا و  انتخاب دانشسرای راهنمایی بخاطر جامعه هدف آن، یعنی نوجوانان و تدریس موفق و متفاوت در سال های مختلف معلمی در داخل و خارج کشور و آغاز راه حرفه  ای خود در ادبیات را ناشی از شرکت و عضویت در انجمن ادبی دانشسرا ذکر کرد و گفت: در این کتابخانه همنشینی با اساتید گرانقدری نظیر استاد دیهیمی که در جلسه هم حضور دارند؛ برای ما اتفاق افتاد و ادامه یافت و عاملی برای رشد ما شد.

محقق، هم نشینی با اساتید و شاعران زبده در آن دوران را یکی از شیرین ترین افتخارات دوران تحصیل و تدریس خود در تربیت معلم عنوان کرد.

این پیشکسوت عرصه تعلیم و تربیت، محدود نکردن دانش آموزان و دانشجویان به کتاب های درسی را مورد تاکید قرار داد و عنوان کرد: تنها راه نجات و تعمق دانش و بینش، در توجه به آنهاست و این مطالعه فوق برنامه است که اندیشه مخاطبان را به پرواز در می آورد.

رونمایی از کتاب "تاریخ تربیت معلم استان همدان"، بازدید گروهی از موزه اسناد و مفاخر تربیت معلم و موزه مدرسه و ثبت عکس یادگاری نیز حسن ختام این نشست تخصصی بود.